د سپوږمۍ قطر تقریباً 3500 کیلومتره (د استوا پر کرښه دقیقاً 3474 کیلومتره)
دی. دغه اندازه د ځمکې د قطر له څلورمې برخې څخه لږ څه زیاته ده او له مسکو څخه تر
لیسبون پورې فرضي مساحت پوښي. د سپوږمۍ سطحه د ځمکې د سطحې دیارلسمه برخه (1/13) ده. د سپوږمۍ مساحت د افریقا لویې وچې څخه څلور ځله زیات دی.
یعنې تقریباً پنځه سپوږمۍ په ځمکه کې ځایولی شو. که سپوږمۍ په یوه ستره تله وتلو
وزن به یې د ځمکې د وزن یو اتیایمه برخه (1/81) وي. د
انسان وزن د سپوږمۍ په سطحه شپږ ځله له عادي حالته یې کمیږي یعنې د سپوږمۍ په سطحه
د قدم وهلو په ترڅ کې کولی شو شپږ متره پورته خیز واچوو او یوه 100 کیلوګرامه تیږه په آسانۍ پورته کړو. ان فضامزلو ته یې درانه کالي
په سپوږمۍ کې ډېر سپک کیږي. که د سپوږمۍ پر سطحه المپیک سیالۍ جوړې شي د 8 متره لوړ
خیز اچولو ریکاردونه به جوړ شي، د نیزې په مرسته به 30 متره خیز
اچول کیږي او یوه نیزه به 500 متره لوړ غورځولی شو. له دغه حقایقو سره سره
ځمکه د نورو سیارو په پرتله نسبتاً ستره سپوږمۍ لري، په بل عبارت سپوږمۍ د اندازې
له اړخه د لمریز نظام په ټولو سپوږمیو کې پنځمه درجه لري. زموږ لمریز نظام له 200 ډېرې سپوږمۍ لري.
نظرات
ارسال یک نظر